Etappe 5 Ronde Toppen, 129 km, 2450 hoogtemeters.
Blijf op de hoogte en volg Ellen
04 September 2014 | Frankrijk, Xonrupt-Longemer
Ik vrees de Grand Ballon……. 4 september 2014.
Vertrek 7.30 uur. Het weer is prima, het belooft weer een wat warmere dag te worden gelukkig! En… we hebben een zwakke zuidenwind!
Esmée neemt nog een rustdag, niet leuk maar wel beter.
Het begin gaat lekker, meestal dalend en af en toe een klein pukkeltje. We zijn zelfs zo snel dat we de 1e eigen koffiestop met Dieneke en Merel missen…….. Jammer, geen koffie…..
Vlak voor de Col de Hundsruck nog een kuitenbijtertje…. De naam van dit klimmetje weet ik niet meer…… Dan de Hundsruck op, 6 km lekker klimmen, heerlijk! Boven maken we even een teamfoto, het gaat lekker vandaag. Nu op naar de Grote Ballon…..
Als de Grand Ballon begint doe ik m’n oortje in en luister al klimmend naar de muziek op m’n MP3. Queen; inspirerende muziek, soms kan ik een ritme pakken. Dat geeft me kracht. Ik zing de liedjes zacht mee voor zover m’n ademhaling het toelaat. Dan staan Dieneke en Merel op een bepaald moment in een bocht maar we stoppen dit keer niet, doorstampen! Ze moedigen ons aan. Bijna boven worden we gehuld in flarden van laaghangende bewolking, dat doet weer even koud aan. De muziek dreunt nog lekker in m’n oor. Nog een paar kilometer hoger en het wordt weer helder. Onze topbegeleiders Theo, Anouk, Geert en vandaag ook Esmée hebben de weg volgekalkt met stoepkrijt, Hup DOA en alle namen erbij! Hoe leuk is dat! Edwin haalt me in als we bijna boven zijn, hij brult naar mij; kom op, pak m’n wiel, ga mee! Maar nee… ik ben wijs en volg m’n eigen tempo want dat gaat best goed.
Dan zijn we eindelijk boven, een fris windje hier. We wachten op John en dan dalen we weer af naar beneden. We vervolgen de route naar Checkpoint 2, we hebben een lekker tempo. Na weer wat gegeten en gedronken te hebben daar gaan we richting de Col de Bramont. Hier staan Dieneke en Merel op de top. Mooi klimmetje tussen de bomen dus lekker koel. Met z’n allen zijn we weer boven en maken weer een teamfoto. We dalen weer af en gaan op weg naar de laatste col van vandaag De Col des Feignes. De voet van de klim is erg heet maar later wordt het beter. Het is een verlaten wintersportdorpje. Op de borden langs de weg staan borden die aangeven hoeveel kilometer nog (voor de wintersporters) tot de liften. Maar dat is voor ons ook wel prettig. Ik kom in een groepje met 3 mannen en een vrouw. Grappig: de vrouw heeft een spreekverbod (van haar “coach”) als ze berg op rijdt. Later praat ze wel met me, het schijnt voor haar te werken en beter te gaan. Nou ik maak liever een praatje hoor, leidt ook weer wat af…. Hahaha! Ze krijgt duidelijk veel instructies van een man in de groep, doe dit doe dat, nog zoveel kilometer. In het begin is het leuk maar dan begin ik me eraan te ergeren en ik trap door en rijd zo bij ze weg, phoe ! Rust! Laat mij maar lekker gaan ik ben toch sneller….. hahaha! En dat geeft MORAAL ! We fietsen nog langs een hooggelegen spiegelglad meertje, prachtig en dan nog een kilometer of 3 door het bos klimmen. Als ik boven ben wachten we nog even op de rest en nu weten we; het is alleen nog maar dalen naar de camping! Iedereen is blij en opgewekt, we gaan naar de camping en we hoeven alleen nog maar te dalen! Heerlijk gaat het! We zien een meer en een camping, we denken dat dit het al is maar moeten nog 3 km verder….. hea bah! Maar we zijn er bijna en we zijn VROEG!!!! Het is even voor vijf uur. Dan komt daar de afslag naar de camping. Anouk staat te filmen, we geven een high five! Esmée maakt foto’s en roept; kijk naar de weg! Kijk naar de weg! Wat blijkt: daar staan onze namen weer in stoepkrijt! Geweldig leuk! En we zijn zo blij, we zijn vroeg, we hebben nog zeeën van tijd!!! Wat heerlijk. We hebben weer een mooi plekje op de camping en we gaan lekker relaxen, beentjes omhoog, chips, brood, lekker wat je maar wil eten. Een fanatiekeling poets nog z’n fiets en het werkt aanstekelijk…… Het eten is vandaag helaas niet zo lekker, droge pasta en als toetje flensjes met sinaasappellikeur…. Wij vinden het geen combinatie….. Maar we genieten nog even van de avond en gaan dan slapen. Morgen de “vlakke” etappe! En …. Esmée gaat ook weer mee!!!
Vertrek 7.30 uur. Het weer is prima, het belooft weer een wat warmere dag te worden gelukkig! En… we hebben een zwakke zuidenwind!
Esmée neemt nog een rustdag, niet leuk maar wel beter.
Het begin gaat lekker, meestal dalend en af en toe een klein pukkeltje. We zijn zelfs zo snel dat we de 1e eigen koffiestop met Dieneke en Merel missen…….. Jammer, geen koffie…..
Vlak voor de Col de Hundsruck nog een kuitenbijtertje…. De naam van dit klimmetje weet ik niet meer…… Dan de Hundsruck op, 6 km lekker klimmen, heerlijk! Boven maken we even een teamfoto, het gaat lekker vandaag. Nu op naar de Grote Ballon…..
Als de Grand Ballon begint doe ik m’n oortje in en luister al klimmend naar de muziek op m’n MP3. Queen; inspirerende muziek, soms kan ik een ritme pakken. Dat geeft me kracht. Ik zing de liedjes zacht mee voor zover m’n ademhaling het toelaat. Dan staan Dieneke en Merel op een bepaald moment in een bocht maar we stoppen dit keer niet, doorstampen! Ze moedigen ons aan. Bijna boven worden we gehuld in flarden van laaghangende bewolking, dat doet weer even koud aan. De muziek dreunt nog lekker in m’n oor. Nog een paar kilometer hoger en het wordt weer helder. Onze topbegeleiders Theo, Anouk, Geert en vandaag ook Esmée hebben de weg volgekalkt met stoepkrijt, Hup DOA en alle namen erbij! Hoe leuk is dat! Edwin haalt me in als we bijna boven zijn, hij brult naar mij; kom op, pak m’n wiel, ga mee! Maar nee… ik ben wijs en volg m’n eigen tempo want dat gaat best goed.
Dan zijn we eindelijk boven, een fris windje hier. We wachten op John en dan dalen we weer af naar beneden. We vervolgen de route naar Checkpoint 2, we hebben een lekker tempo. Na weer wat gegeten en gedronken te hebben daar gaan we richting de Col de Bramont. Hier staan Dieneke en Merel op de top. Mooi klimmetje tussen de bomen dus lekker koel. Met z’n allen zijn we weer boven en maken weer een teamfoto. We dalen weer af en gaan op weg naar de laatste col van vandaag De Col des Feignes. De voet van de klim is erg heet maar later wordt het beter. Het is een verlaten wintersportdorpje. Op de borden langs de weg staan borden die aangeven hoeveel kilometer nog (voor de wintersporters) tot de liften. Maar dat is voor ons ook wel prettig. Ik kom in een groepje met 3 mannen en een vrouw. Grappig: de vrouw heeft een spreekverbod (van haar “coach”) als ze berg op rijdt. Later praat ze wel met me, het schijnt voor haar te werken en beter te gaan. Nou ik maak liever een praatje hoor, leidt ook weer wat af…. Hahaha! Ze krijgt duidelijk veel instructies van een man in de groep, doe dit doe dat, nog zoveel kilometer. In het begin is het leuk maar dan begin ik me eraan te ergeren en ik trap door en rijd zo bij ze weg, phoe ! Rust! Laat mij maar lekker gaan ik ben toch sneller….. hahaha! En dat geeft MORAAL ! We fietsen nog langs een hooggelegen spiegelglad meertje, prachtig en dan nog een kilometer of 3 door het bos klimmen. Als ik boven ben wachten we nog even op de rest en nu weten we; het is alleen nog maar dalen naar de camping! Iedereen is blij en opgewekt, we gaan naar de camping en we hoeven alleen nog maar te dalen! Heerlijk gaat het! We zien een meer en een camping, we denken dat dit het al is maar moeten nog 3 km verder….. hea bah! Maar we zijn er bijna en we zijn VROEG!!!! Het is even voor vijf uur. Dan komt daar de afslag naar de camping. Anouk staat te filmen, we geven een high five! Esmée maakt foto’s en roept; kijk naar de weg! Kijk naar de weg! Wat blijkt: daar staan onze namen weer in stoepkrijt! Geweldig leuk! En we zijn zo blij, we zijn vroeg, we hebben nog zeeën van tijd!!! Wat heerlijk. We hebben weer een mooi plekje op de camping en we gaan lekker relaxen, beentjes omhoog, chips, brood, lekker wat je maar wil eten. Een fanatiekeling poets nog z’n fiets en het werkt aanstekelijk…… Het eten is vandaag helaas niet zo lekker, droge pasta en als toetje flensjes met sinaasappellikeur…. Wij vinden het geen combinatie….. Maar we genieten nog even van de avond en gaan dan slapen. Morgen de “vlakke” etappe! En …. Esmée gaat ook weer mee!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
